ШИК «сомнение, подозрение» > чув. шик, мар. шек, шэк id., удм. (Насибуллин: 149) шэк «шиклелек» < фар. шäк, шэк id. > гар. шäкк «шик, шикләнү». Бу сүз төрки телләргә X–XI г. ук кергән һәм киң таралган (шэк > шик күчеше дә шуны күрсәтә).

Дерив.: шикле, шиксез; шиклән-ү (диал. ш. ук шигәй-ү ); шикчел; себ. (Тумашева 1992: 250) шик-ү «шикләнү».