ШӘПКҮР, (Тумашева 1992: 250) шәпкир «близорукий; больной куриной слепотой» < фар. шäбкүр «тавыккүз», сүзмә-сүз «төнен сукыр» (шäб «төн, кич», күр, кöр «сукыр», к. Күрә карау ).