ШӘМ, иск. шәмгы, диал. (без теркәдек. – Р.Ә.) шәмĕк «свеча; лампа, светильник» < гар. шäм‘ «балавыз шәм», шäм‘ат «шәм, яктырткыч» ← шм‘ «балавызлау» тамырыннан. Шәм ~ шам төрки телләрдә киң таралган. К. Шәмдәл, Шәмлек.