ШӘЛПЕР, шәлбер, сәлбер «вяло отвислый, отвисающий (и слегка колыхающийся)», башк. (БТДҺ: 390) шалбыр «сүлпән, сүрән (кеше тур.)» – салбыр (к.) сүзенең модификациясе (с ~ ш тәңгәллеге гади күчеш түгел, ә мәгънәви нюансларга ия).

Дерив.: шәлперә-ү ~ шәлберә-ү.