ШӘЛПӘЙ-Ү, шалпай-у «вяло отвисать» < гом. кыпч., к. кырг. шалпай-, башк. шалбай-, каз. салпи- һ.б. ~ бур. шальпай- id. ← *шәлпе, *шалпы «шәлпәйгән» ← шалп, салп ономопоэтик тамырыннан, к. Салпы. К. түбәндәгене.