ШӘКӘШӘ (Тумашева 1992: 250) «большая чаша, большая пиала» < фар. шāһк′āсä «шаһ кясә, табында иң зур кясә». Фар. телендә шаһ «иң зур» мәгъ. киң кулланыла, мәс., шāһбāл «из зур каурый», шāһбāз «иң шәп ау лачыны», күч. мәгъ. «лачын, шәп егет», шāһрāһ «магистраль юл» һ.б.