ШАЯТЬ[шаºйәт] «авось; быть может» < фар. шāйäд id. шāйäстäн «җитәрлек булу, файдалы булу» фигыленең аерым формасы. Шул ук фигыльдән иске тат. (к. ГТРС: 699) шаистә «достойный» сүзе дә килә. Чаг. Шәт.