ШАЯН[шаºйан], диал. (без теркәдек. – Р.Ә.) шайа «шаловливый; шустрый» > удм., мар. диал. шаян id. Бу сүз Идел-Урал регионында гына очрый, тик нуг. шая «чая». Гомумән, шайан һәм шайа вариантлары булу көнч. төрки, монг. телләрендәге фонетик закончалыкларны хәтерләтә һәм бу сүзләрнең чая һәм чаян II (к.) сүзләренең фонетик (нугайча) вариантлары булуына өстәмә дәлил. К. Зая, Наян. Ахметьянов 1981: 24–25. Каз. (ҚТДС: 401) шойан «белдекле», төр. şауаn < фар. шайан «кыйммәтле (кеше)» – бүтән сүз.

Дерив.: шаянлык, шаянлан-у. К. Шаяр-у.