ШАР V – имитатив громкому журчанию, громкому говору, смеху ~ алт., төр., чув. шар ~ як. чар id. К. Шыр II. Федотов II: 435–436.

Дерив.: шарла-у (шуннан шарлавык, шарлама – бу сүзләр чув., мар. телләренә дә кергән); шарылда-у (> шарылдавык, шарылдык ) «үз-үзен әдәпсез тоту (хатын-кыз тур.)». Чаг. түбәндәгеләрне.