ШАН «громкая слава; честь» – гар. шāн «эшлеклелек, мөһимлек; дан» сүзе белән чагыштырыла, к. ш. ук төр. şen «гөрләп яшәү» (< гар.). Тик дөресрәге тат., башк. шан < кырг., уйг. шаң «газамәтлек; бүләк; шан» – кытайчадан: анда шăн «бүләк, мөкяфәт» > яз. монг. šang id. (к. ССТМЯ II: 424).