ШАЛМАН (к. Казан утлары, № 10, 1988: 22) «жулик» ~ башк. (БТДҺ: 390) id., ш. ук «иптәш (каракныкы, бандитныкы)». Ачык түгел. Кеше исемнәрендә Шалман < Шаһигыйльман «галимнәрнең шаһы» һәм шалман сүзе шуннан (ирония белән) ясала ала. Чаг. ш. ук башк. (БҺҺ II: 299) шалман «күсе, ялман».