ШАЛБА (Тумашева 1992: 249), ш. ук (Будагов I: 671) шалбак, (ТТДС I: 512) шалка, шалпык «неумелый; неряха». Салак (к.) белән тамырдаш булса кирәк. Чаг. Шалапай, Шәлпәй-ү һ.б. Мондый (күп вариантлы) сүзләрнең тамыры – тәкълиди шалп – җил ~ җәл һ.б. (к. Җил ) сүзенең -п детерминантына беткән тармагы.