ШАЛАШ, (ДС II: 161) салаш (гомумән бу вариант күп сөйләшләрдә очрый), әстр. (Арсланов 1988: 157) шалаша «шалаш; настил на ветвях деревьев» ~ аз., госм. салаш, төркм., ком. чалаш, нуг., каз. шалаш һ.б. > рус. шалаш, Д. болг., серб., рум., чех, пол. һ.б. телләрдә салаш «шалаш, палатка; япма; тере агачка терәтелеп ясалган куыш» (бу мәгънә тат. сөйләшләрендә дә бар) һ.б. ← сала II (к.) сүзеннән булса кирәк. Мар., удм. һ.б. шалаш рус. теленнән, рус сүзе исә төрле төрки шивәләрдән, ди Фасмер (IV: 397); к. ш. ук Клепикова Г.П. Славянская пастушеская терминология, 1974; Мурзаев 1984: 623; Шипова: 408. Шалаш сүзен венг. szallas «төн куну урыны» сүзеннән дию (к. Этимологические исследования по русскому языку. Вып. IV. 1963) дөрес түгелдер.