ШАЛАМА «лохматый, с шерстью, висящей клочьями; засорённый (о дворе)» ~ алт. дьалама, йалама, чалама, тув. чалама, як. салама һ.б. Себ. төрки телләреннән «үзенә төрле төстәге тасмалар, кештәкләр тезеп тагылган ритуаль-шаманистик киндерә (ул бик озын булырга да мөмкин)» сүзеннән булса кирәк. Ул чалама һ.б. тур. этнографик әдәбиятта күп сөйләнелә, мәс., Потапов 1969: 353.