ШАЛАВАЙ[шаºлаwай], шалаван [шаºлаwан] (Троянский; Будагов I: 671; ТТДС I: 511) «простодушный, открытый; легконравный, весёлый» ~ башк. (БҺҺ II: 299) шалаулай, шәлеүән id. – шал (к.) тамырыннан булса кирәк. Рус. шалава бор. монг. яки тат. теленнән, к. түбәндәгеләрне.