ШАЙ II(м.-кар.; Хайрутдинова 1985: 101–102, к. ш. ук Исәнбәт – I: 425 – «ел белән ел шай түгел») «ровный, ровно; равный, подобный; одногодок» ~ чув. шай «тиң, тиңлек, тигезлек; тәңгәл; караш, назар; күз күреме» ~ кырг. шай «тиң(лек), таман(лык)» >> каз. сай id. Чаг. бор. (ир.) Харәзем телендә šayi «охшаш», šayidan «охшаш булу» (к. Фрейман: 71).

Дерив.: шайла-у «тигезләү; кырлау» («Каратайда яңа амбар салырга шайлаган таш китергәннәр» диелә); хәзерләү» (к. ДС II: 228; БТДҺ: 38); себ. (Тумашева 1992: 248), добр. (Akb: 68, 104) шайлы «киенгән, ясанган»; башк. (БҺҺ II: 298) шайма-шай «күзгә-күз (карап)» ~ кырг. шайма-шай «барысы да әзер», каз., к.-калп. сайма-сай «тиңмә-тиң; тап-таман». К. ш. ук Шәйләү.