ШАДЫР (ТТДС I: 510) «весёлый, развесёлый» ~ кар. шатыр, сатыр id. < фар. шāдх̣wāр «шаталак; исерекләрчә шат». К. ш. ук себ. (Тумашева 1992: 249) шатрак «шатлыклы» < фар. шāдх̣wāрäк id. К. Шаталак.
Дерив.: шадырлык, шадырлан-у.