Тэтимол 2015

ШАБРА, шабура (ТТДС II: 371; ЗДС: 775) «сосед-инородец; друг из представителя другого народа» ~ каз. шабра id. < рус. шабёр (родительный падеж) «күрше; эштәш, әшнә», рус. диал. сяберь id. һ.б. – гом. слав. сүзе (шуннан ук серб этнонимы килә) диләр, к. Фасмер IV: 391. Ләкин к. каз. (ҚТДС: 373) шабыра «(тиреләрдән ясалган) куыш», ш. ук «күрше».



Предыдущая статья            Следующая статья