ЧЫТЫК «угрюмый, неприветливый; сморщенный (о лице)» ← чыт-у (к. Чыт-у I ). Чаг. ш. ук уйг. (Zenker: 378) чытуқ «усал йөз; явыз шайтан; Чыңгыз хан кылычының сабындагы бер бизәк».