ЧЫТЛЫК, чытлак (ЛТ I: 168 «бер төрле кызлар» дип аңлатыла) «кокетливый; излишне улыбчивый» – чыт < чырт (нинди мәгънәдә?) сүзеннән, к. диал. чыртлы, чытлы, чытлык «тиктормас; елгыр; шук» (к. ТТДС I: 498), чытлан-у «тик тормау, чытлыклану» (ТТДС II: 362). Тамыры ачык түгел.