ЧЫРА «лучина; длинная щепка» > мар. чыра id. < гом. кыпч., төркм., госм., чыгт. һ.б. чира, чыра (> башк. сыра, нуг., каз., к.-калп. шыра) id. < фар. чирāғ (к. Чырак ). Чыра сүзенең элек чыракны белдергәнлеге Көн күрмәгән көн күрсә көндез чыра яндырыр дигән мәкальдән күренә.

Дерив.: чыралы, чырасыз; чыралык; чырагач < чыра агачы һ.б.