ЧЫР II«жир, плёнка на поверхности мясного супа, навар; блеск кожи человека» < гом. кыпч. чыр id. (> каз. шыр: шыр бiтү «тазарып матурлану», кар. цыр «филтә; лампа мае») ~ бор. төрки (ДТС: 146, 151) čir «җәү, эч мае», čïrγuj «ярлы, фәкыйрь» < монг. чиргуй «чырсыз».

Дерив.: чырлы (ТРС 1931) «матур, нурлы йөзле», чырлан-у «йөз нурлану, сәламәтлек тәэсире калдыру».