ЧЫР I– имитатив визгу, а также сверчению, верещанию, свисту, чириканию и т.п. резким голосам ~ чув. чăр, гом. кыпч. чыр > нуг., каз., к.-калп. шыр, башк. сыр id. (барча дериватлары белән). Чаг. Чар, Чәр, Чер һ.б. Бу төрдәге имитативлар күрше телләрдә дә киң таралган, чаг. рус. чик-чирик һ.б.

Чыр – күптөрле дериватлар нигезе: чыр-чыр (килү), чырык-чырык (килү); чыркыл-чыркыл; чырла-у, чырылда-у; чыркылда-у → чырылдык, чыркылдык; чырый; чырый-чырый; чырый-чарый; чырыйла-у һ.б.