ЧЫПЧЫК, миш., себ. цыпцық «воробей; любая мелкая птица, пташка» > чув. шăпчăк, мар. шупшық, шүшпүк «сандугач», мар., удм. чибизик «шәүлегән, сиртмәкойрык һ.б.ш. кош» < гом. кыпч. чыпчық, ком. җымчық, башк. сыпсық, бор. ядкәрләрдә чыпчық, чыпчуқ, чыпчақ, чупчуқ «төрле вак кош, чыпчык», каз. сыбышық, кырг. чымчық, үзб. чумчуқ «чыпчык», чыгт. (Радлов I: 216) чiмчiк id. һ.б. Бу сүз формаль җәһәттән чып тамырыннан, ләкин бу очракта «формаль» этимология (бигүк төгәл) дөрес булмас, ошбу сүздә имитативлык өстенлек итә, чаг. рус. пичуга, чипчуга «кошчык», як. чыычаах ~ монг. чечiге, маньч. чэчикэ һ.б. «кошчык, чыпчык» (к. Пекарский: 3731), эвенк. чипича, чичакун «кошчык, чыпчык; песнәк» (к. ССТМЯ II: 398, 401, бик күп мисаллар китерелә, алар төрле вак кошларны белдерә), ягн. siča ~ сугд. sуč «чыпчык»; кыт. чи < чиб «кошчык» һ.б. Рус. чипчикуй «тургай төре» << яз. монг. čipčiγai «чыпчык» тур. Аникин: 663.