ЧЫҢГЫР – имитатив звону цепей ~ башк. сыңғыр, каз., кырг., алт., төр. һ.б. чыңғыр ~ шыңқыр id. К. Чың I.

Дерив.: чыңгыр-чыңгыр; чыңгырдау; диал. чыңгыра-у < чыңгы-чырау «яңгыратып кычкыру» (мәс., торна тур.), «чыйна-у» һ.б. (төрки телләрдә дериватлары күп).