ЧЫҢГЫЛ I: чыңгыл-чыңгыл – имитатив звону (особенно – колокольчиков среднего размера); бу сүз үзе генә исемләшкән: чыңгыл (Г. Әпсәләмов) «туй кыңгыравы». К. ш. ук (ТТДС I: 498) чыңғы «кыңгырау».

Дерив.: чыңгылда-у, чыңгылты һ.б.