ЧЫЙ I, чи (чый-чый, чи-чи ) – имитатив громкому писку, плачу; визгу животных. Гом. төрки һәм гом. алт. характерда, к. чыгт. (Будагов I: 506) чығ, төр. çiğ һ.б. Икенчел формалар. чыйк-чыйк, чыйыл-чыйыл һ.б., к. Чикыл-чикыл .

Дерив.: чыйна-, чинә - (гом. алт. сүзе, к. эвенк., (ССТМЯ II: 397) чиңэ-, чиңә- «чинау», чыелда - (к.), чыйкылда-у һ.б. Шулардан тагын сүзләр ясала: чыелдык, чыйкылдык һ.б.