ЧЫГАНАК II, чығыныйқ һ.б. (күп вариантлар), себ. диал. (Тумашева 1992: 243) цығанақ «күгән; тупса; терсәк» ~ башк. (БТДҺ: 288) сығанақ, кырг. чықанақ, каз., к.-калп. шығанақ «чөй, ишек күгәне; терсәк; чыгынты» сүзе киң таралган. К. Рамазанова: 118–120 (чәнчә бармак белән тамырдаш димәкче).

Дерив.: чыганаклы, чыганаксыз.