ЧЫБЫРКЫ< чыбырткы, диал. цыбырткы «плеть, кнут» < гом. кыпч., к. кырг., алт. чыбыртқы > нуг., каз., к.-калп. шыбыртқы, хак. сымыртқы, башк. (ш. ук куман., алт. диал., к. Радлов IV: 671) сыбыртқы id. ← чыбыр-, сыбыр- (хак. сымыр-) «ат куу, (атны һ.б.) чыбыклау; сыптыру, сыпыру, себерү» (к. башк. сыбыртқы «себерке»). Чаг. себертке > себерке. Гомумән, чып//сып ономопоэтик тамырдан, ихтимал чыбык сүзе белән тамырдаштыр (ләкин бу ачык түгел). К. ш. ук чыгт. чупчурға > фар. чымчырға «камчы». Федотов II: 404 (чув. чăпăрккă «чыбыркы» сүзен нәкъ татарча диярлек әйтелүенә карамастан, «төрки телләрдән» дип тәгърифли). Будагов I: 468; Нұрмағамбетов: 141–142 (тәфсилле).

Дерив.: чыбыркылык; чыбыркыла-у.