ЧҮРИ, цүри (ЗДС: 717) «гусёнок», цүрек (ш. ук) «вид мелкой дикой утки» ~ аз. чүрә «чеби», чүртә «үрдәк бәпкәсе», чув. çура, çури «бала, бәби, кош баласы». Чаг. ш. ук рус. диал. (СНО: 528) суразята «чебиләр». Чаг. Чүрәкәй .