ЧҮПЛӘ-Ү I«засорить, сорить» ~ башк. сүплә- ← чүп (к.). Гомуми мәгъ. буенча «чүпкә әверелдерү, чүпкә чыгару; чүплеләү».

Дерив.: чүплән-ү «чүплеләнү».