ЧУРГАК, себ. (Тумашева 1992: 242) цурғақ «неумеха; неряха» ~ башк. (БТДҺ: 287) сурқақ, кырг. чорқоқ, каз. шорқақ, к.-калп. шорғақ «булдыксыз; тәҗрибәсез; җубалгы». Чаг. түбәндәгене.