ЧУНАК диал. «отвергнутый; в отшибе, в строне от дорог (о селении, доме)» ~ каз. шұнақ «колагы киселгән (җәзаланган) кол», кырг. чунақ «колаксыз, колагы киселгән; артык шаян бала; шалапай» һ.б. к. Будагов I: 498. Чаг. тат. диал. чунтык, чонтык «берәр бармагы яки колагы киселгән һ.б.»