ЧУМГА (Будагов I: 500), себ. (Тумашева 1992: 242) цумға, урта диал. (ТТДС I: 492) чумгақ «нырок, чомга» ~ башк. (БТДҺ: 284 һ.б. чыганаклар) сумаса, сумғош, сумғы, сумғыс өйрәк, сумқа id. ~ чув. чăмăш «күлбога», чăмкăç «чумга», удм. чомга, мар. (Упымарий: 245) чомга, чонга «кулик, шөлди» << бор. төрки (ДТС: 152, 153) čomγuq, čomuq «чумга» – гом. төрки сүз булырга тиеш (тик сүзлекләрдә еш кына теркәлми); к. тик хак. сомгы, соңма «күгәл», бор. төрки (Мухамедова 1973: 190) чомуқ, чомғуқ, чомғақ «карга» (?). Чумга, әлбәттә, чум- < чом- фигыленнән. Рус. чомга, чёмга «чумга» тур. Аникин: 667. К. түбәндәгене.