ЧУЛА IIиск. «псевдо-; лже-; одно только название» < яз. монг. čola ~ маньч. (ССТМЯ II: 405) чоло «титул; кушамат; псевдоним»; к. ш. ук тув. шола, хак. сола, як. соло «дәрәҗә, чин». Чәлә (к.), чала сүзе белән гомоген дип әйтеп булмый, ләкин ул сүз белән, ш. ук югарыдагы чула I белән контаминацияләнә. Чула, димәк, «булдыклылыгы рәсми дәрәҗәсенә тәңгәл булмаган зат» дигән мәгъ. Räsänen 1969: 115 (кор. čol-o «хәрби чин, атама» белән чагыштыра.