ЧУКЫН-У «креститься, принять крещение»; себ. (Дмитриева 1981: 195) цоғын-у «молиться», күч. «пасть, разбиться» > мар. чокын-, удм. чукын- < гом. кыпч., уйг., төркм. чоқун-, үзб. чуқин-, чоқин- (> нуг., каз., к.-калп. шоқын-, башк. сукын-) id. морфологиясе буенча чукы-у фигыленең кайт. юн. («үз-үзеңне чуку»), чаг. чув. сăхсăх- «чукыну; үз-үзеңне чуку» (к. Ашмарин 1898: 9). К. Чукы-у. Будагов I: 495, 496; Räsänen 1969: 114 (тел. čök- «суга чуму» белән чагыштыра).

Дерив.: чукыныш-у, чукындыр-у; чукынган («мәлгунь»); себ. (Тумашева 1992: 241) цуғынты «чукынган», чукынчық; к. Чукынмыш.