ЧУК II, себ. (Тумашева 1992: 241) цуқ «много; очень; все вместе, скопом» < чыгт. чуқ ~ аз., госм., төр. (Будагов I: 495) чоқ id. (чоғул «күпчелек») ~ бур. суг «бергәләшеп; өлкәр»; бу сүз, ихтимал, кырг. чоқ < бор. төрки (ДТС: 151) čоγ, монг. сюг «ут, нур; янып торган күмер, учак» сүзе белән бердәйдер («учак тирәли утырган кешеләр > җыен > күп»), к. як. (Пекарский: 3687) чуоғуi ~ монг. чугла- > бур. сугла- «бергә җыелу» (~ себ. цукла - «эреләндерү, тыгызла-у»), алт. чоғул «тыгыз урнашкан», чогул- «җыелу» һ.б. «Мөхәммәдия» телендә чōқ «хаҗга баручылар төркеме» ~ рус диал. (Фасмер IV: 373) чох «төркем; күплек», чохом «барысын бергә». Каз. сүзлегендә шоқ «утлы күмер, туплам; чук (?)» бергә бирелә.

Дерив.: хат нәмунәсендә чуктин-чук, чук-чук «күптин-күп, бик күп» (сәлам).