ЧӨМЕР-Ү[чөмөр-] (ДС III: 190, ләкин күп сөйләшләрдә очрый), чүмер-ү «пить с поверхности (жидкости), втягивать, жадно сосать» ~ башк. сөмөр-, һемер-, үзб. симир-, чыгт., госм., уйг. (Радлов IV: 855) сүмүр-, бор. төрки (ДТС: 511) sömür- «чөмерү; йоту». Чаг. тунг. (ССТМЯ II: 87) сими-, яз. монг. sime- «имү, чөмерү». Чаг. ш. ук Чүмеч .