ЧӨК I(ТРС 1931) «вогнутая сторона альчика, жох» ~ чув. чĕк, шĕк «ашык», чăк, шук «чөк» ~ гом. кыпч. чүк, чүкö (> нуг., каз., к.-калп. шүк) ~ калм. чохо id. К. ш. ук тув. чүк, монг. цуг «дөньяның ун тарафы (горизонталь тарафлар – сигез һәм ас вә өс)» > бур. цуг, зуг id. Бор. төрки (ДТС: 145) çik, төр. çik һ.б. «чөк». Гомумән, бу сүз Евразиядә киң таралган, к. коми. цог «чөк» һ.б. Федотов II: 399 (бик аз әйтелә, тат. сүзе искә алынмый).