ЧОҢГЫЛ[чŏңғŏл], диал. (халык этимологиясенчә) чумғыл «яма, пучина; воронка; углубление на дне реки» ~ иске тат. чоңгыр, диал. (ЗДС: 714) цоңгор «чокыр» ~ киң таралган гом. алтай сүзе: башк. соңғол, соғол, сөңгөл «чоңгыл», як. (Пекарский: 3643–3645, 3671) чоңкучах, чоңхоi, чоңолох, чохоо, чокобул «түгәрәк чокыр; тирән түгәрәк күл», чöңö, чöңöрö «тирән», алт. (Радлов III: 2017) чооң «тирән» ~ эвенк. һ.б. (ССТМЯ II: 415) чуңгун «чоңгыл», эвен. чуңгун «тирән» ~ монг. цүнхээл «елга-күл төбендәге чокыр» һ.б., к. Чокыр , Чөңгел . Ясалышы җәһәтеннән к. Туңгыл, Ургыл.