Тэтимол 2015

ЧОНТЫК[чŏнтŏқ] (Җ. Вәлиди) «куцый; бритоголовый (т.е. без хохолки)», себ. (Тумашева 1992: 242) цунтық «криворукий, с культяпкой (отрезанной по локти рукой); косноязычный» < гом. кыпч., к. к.-балк. чонтуқ, уйг. чунтуқ, чонтуқ (> башк. – БТДҺ: 279 – сонток, сонтор «такыр (баш тур.); чонтык», нуг., к.-калп. шŏнтық, шонтый), үзб. чўлтоқ «көдрексез (сарык)», к.-калп. шонтый- «койрыксыз булу». Чаг. ш. ук кырг., к.-балк., үзб. чунақ, уйг. чонак > к.-калп. шунақ, каз. шŏнақ «киселгән (яки кыска) колаклы ат».



Предыдущая статья            Следующая статья