ЧИШ-Ү, диал. (Тумашева 1992: 239) циц-ү «развязывать, распутывать; разрешать, решить (задачу)» ~ себ. (Тумашева 1992: 212), миш. тиш-ү id. < гом. кыпч., к. ком., кырг., алт. чеч- (> башк. сис-, нуг., каз., к.-калп. шеш-), тув. чеш-, чыгт., алт., уйг. (Радлов III: 1987) чäч- ~ бор. төрки (ДТС: 497) seš- (> уйг. сәш-) >> як. эс- «чишү, сүтү, киемне салдыру, тугару». Бу сүзнең фонетик вариантлылыгы күзгә ташлана: тат. диал. тиш- ~ к.-балк. теш-, үзб., уйг. йеч-, йәч- id.; төр. çöz-, иске төр. (к. Гукасян 1978: 30) čеz- «чишү; хәл итү». К. ш. ук бор. төрки к.-балк. seč-, төр. seç- «аеру; сайлау, сайлап алу». Будагов I: 505–506. К. Тиш-ү.

Дерив.: чишел-ү, чишен-ү (тәүдә – төймә урынына кулланылган баучыкларны, ялауларны чишү), чишеш-ү, чиштер-ү; диал. чишек «чишелгән».