ЧИРКӘҮ[чиркәw], диал. (ЗДС: 714, 753) чиркау, циркау «церковь» ~ башк. сиркәү, чув. чиркү, чиркүү, мар. чэркэ, чэркö, удм. черк < рус. церковь ← бор. рус. цьркы id. – грек теленнән, κυρικον «хуҗаныкы, тәгаләнеке» сүзеннән (шуннан рус. кирха «католик чиркәве» һ.б.). Фасмер IV: 300; Федотов II: 420–421.