ЧИРБЕК, чирбик (Ш. Камал; ТТАС III: 430) «шнурующиеся сапоги» < рус. черевик, черевички (гом. слав. параллельләре белән) «күн ката, башмак». Рус этимологиясендә праславян červi «тире кисәге» сүзеннән дип аңлатыла, к. Фасмер IV: 336–337.