ЧИРӘП, диал. (ТТДС I: 467, 486, 502) цирәп, чәрәп «глиняный, керамический; красная глина; черепок; горшок; черепица» ~ башк. сирәп, куман. čirep, кар. цэрэп, цäрäп, гаг. череп id. ~ венг. scerep «чүлмәк; чирәп», рус. череп «баш сөяге», төп мәгъ. «чүлмәк» (шуннан черепица, черепок), чаг. тат. мәкаль: Беркемнең дә чүлмәге-чирәбе буш түгел «беркемнең дә башы кайгы-борчулардан азат түгел» мәгъ. Рус-слав. сүзен прус. kerpetis, бор. һинд. karparas «баш сөяге; чирәп, кабырчык» сүзләре белән чагыштыралар, к. Фасмер IV: 341. К. ш. ук Керәч, Ташбака, Чиреп.