ЧИН «чин» < рус.; ләкин рус сүзенең этимологиясе бәхәсле – аны төрки телләрдән диючеләр бар. «Бүзьегет» дастанындагы карчыкка әйтелгән Хан сәңа, моны үлтерсәң, чин бирәдер җөмләсендәге чин сүзе русчадан булуы сәеррәк.

Дерив.: чинлы (чинлылык), чинсыз.