*ЧИЙ I[чĕй], себ. (Тумашева 1992: 238) ций «самый, что ни есть; точно; настоящий» ~ мар. ци ~ чув. чи «иң, чий». Г. Рамстедт (1957: 91) бу чув. сүзен бор. төрки jeg «яхшырак» сүзеннән дип аңлата, ләкин тат. параллеле бу фаразны шик астына куя. Чаг. ком. чинк ~ нуг. шың «иң, чий». Федотов II: 417 (тат. сүзен китерми).

Чи (башк. сей) башкорт, чи мари, чи чуваш сүзләрендә ошбу чий булса кирәк.