ЧИЕРТ-Ү[чийĕрт-], чирт-ү, диал. (Тумашева 1992: 239) цирт-ү «щёлкнуть, давать щелчок; играть на струнах»; күч. «стырнуть, красть; клюнуть» > чув. чирт- «тырнак белән чиртү; теш арасыннан төкерү» < гом. кыпч., алт., уйг. черт-, чэрт- (> нуг., каз., к.-калп. шерт-, башк. сирт-) id. Тат. яңгырашы икенчелме яисә борынгыракмы – ачык түгел. Һәрхәлдә бу фигыль имитатив нигездән булса кирәк, к. Черт. К. Чикләвек.

Дерив.: чиертел-ү, чиертеш-ү, чирттер-ү; чиертеш, чиертешле (уен төре), чиертлек («фишка, шашка» – чиертеп, урыныннан тәгәрәтергә тиешле фигура).