ЧИБЕК, чебек (ТТДС II: 348), диал. (З. Мансур) чебек, (ТТДС I: 466) цебе «тоненький, слабенький; хилый, болезненный (о детях)» ~ башк. (БТДҺ: 292) сибек, сәбәк, сәбек id. ~ себ. (Тумашева 1992: 247) чийбек «чеби, чебеш». Тавык чебиләренең чирләшкә булуларыннан, күпләп үлүләреннән чыгып, кешеләрне дә шуларга охшатудан булса кирәк. К. Чеби.