ЧЕРТ– имитатив (едва слышному) хрусту, звукам плевка сквозь зубы, чаг. Чәрт, Чырт.
Дерив.: черт-черт; чертлә-ү → чертләт-ү; диал. (ТТДС II: 350) чертли, чертләмә, ш. ук чертләк, чертлек «молния (каптырмада)».